تشخیص و درمان آسم
آسم، بیماری التهابی مزمن مجاری هوایی است که با تنگی نفس، خس‌خس سینه، سرفه و احساس فشردگی در قفسه سینه مشخص می‌شود. این حملات می‌توانند در اثر قرار گرفتن در معرض محرک‌هایی مانند گرد‌و‌غبار، گرده، دود، هوای سرد، ورزش یا عفونت‌های تنفسی رخ دهد.
آسم یک بیماری شایع است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. اگرچه هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد، با تشخیص و درمان مناسب می‌توان علائم را کنترل کرد و حملات را به حداقل رساند و کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی ارتقا داد.
علائم آسم
علائم آسم می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و شامل موارد زیر می‌شود:
• تنگی نفس: شایع‌ترین علامت آسم، تنگی نفس است که ممکن است به‌صورت تنفس دشوار، احساس کمبود هوا یا نیاز به تلاش بیشتر برای نفس کشیدن تجلی یابد.
• خس خس سینه: صدای سوت مانند یا خشک در هنگام بازدم که نشان‌دهنده تنگی مجاری هوایی است.
• سرفه: سرفه می‌تواند خشک یا مرطوب باشد و اغلب در شب یا صبح زود بدتر می‌شود.
• فشار قفسه سینه: احساس سنگینی یا فشردگی در قفسه سینه که می‌تواند تنفس را دشوارتر کند.
علائم آسم می‌تواند در هر زمانی رخ دهد، اما اغلب در شب یا صبح زود بدتر می‌شوند. فعالیت بدنی، هوای سرد، قرار گرفتن در معرض آلرژن‌ها و عفونت‌های تنفسی می‌تواند محرک حملات آسم باشد.
تشخیص آسم
تشخیص آسم بر اساس سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی و آزمایشات تشخیصی انجام می‌شود. پزشک ممکن است از شما در مورد علائم شما، سابقه خانوادگی آسم یا آلرژی و محرک‌های احتمالی سوال کند. معاینه فیزیکی ممکن است شامل گوش دادن به ریه‌ها برای صدای خس‌خس سینه باشد.
آزمایشات تشخیصی برای آسم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• اسپیرومتری: این آزمایش میزان هوا را که میتوانید از ریه‌های خود دم و بازدم کنید اندازه‌گیری می‌کند.
• peak flow meter : این دستگاه میزان حداکثر هوا را که میتوانید از ریه‌های خود بیرون دمید اندازه‌گیری می‌کند.
• تست تحریک برونش: در این آزمایش، دارویی به ریه‌های شما اسپری می‌شود تا مشاهده شود که آیا مجاری هوایی شما تنگ می‌شود یا خیر.
درمان آسم
درمان آسم بر کنترل علائم و جلوگیری از حملات تمرکز دارد. دو نوع اصلی دارو برای درمان آسم وجود دارد:
• دارو‌های تسکین‌دهنده سریع: این دارو‌ها برای تسکین سریع علائم حملات آسم استفاده می‌شوند. آنها معمولا به‌صورت استنشاقی تجویز می‌شوند و شامل آلبوترول و سالمبوتامول هستند.
• دارو‌های کنترلی: این دارو‌ها برای کاهش التهاب و تنگی مجاری هوایی و جلوگیری از حملات آسم استفاده می‌شوند. آنها معمولا به‌صورت استنشاقی یا قرص تجویز می‌شوند. شامل کورتیکوستروئید‌های استنشاقی (ICS) مانند فلوتیکازون، بودزونید و سیکلوزونید هستند.
• لوکو‌ترین گیرنده آنتاگونیست‌ها مانند مونتلوکاست که به‌صورت قرص مصرف می‌شوند.
• نوع و دوز دارو‌های تجویز شده توسط پزشک بر اساس شدت آسم، سن و شرایط پزشکی دیگر بیمار تعیین می‌شود.
سخن پایانی
آسم یک بیماری مزمن است، اما با تشخیص و درمان مناسب قابل کنترل است. با پیروی از دستورالعمل‌های پزشک خود، شناسایی و اجتناب از محرک‌ها، و مدیریت بیماری، میتوانید علائم آسم را کاهش داده و از یک زندگی فعال و سالم لذت ببرید.در صورتی که به بیماری آسم مبتلا شدید، به دکتر داخلی خوب مراجعه کنید. برای یافتن بهترین پزشک متخصص داخلی میتوانید از سایت ویکی داخلی استفاده کنید.