کافور چیست؟
در ایران باستان به عنوان یک عامل معطر و ضد عفونی کننده استفاده می شد. درخت کافور تا 30-25 متر رشد می کند و کافور در اکثر نقاط آن یافت می شود. کافور به طور کلی در ژاپن، ویتنام و اندونزی رشد می کند. خواص تخریبی اثرات دارویی کافور بعدها در دوره اسلامی کشف شد.
کافور متعلق به گروهی از ترکیبات آلی است که ساختار و واکنشهای خاص آنها سؤالات مهم شیمی آلی در قرن نوزدهم بود. نقطه ذوب آن در حدود 178 تا 179 درجه سانتیگراد (352 تا 354 درجه فارنهایت) است و فرمول مولکولی آن C10H16O است.
کافور یک داروی قدیمی شناخته شده و رایج است.
استفاده از خواص کافور است
افراد برای تسکین درد و کاهش خارش، کافور را به صورت موضعی روی پوست میمالند. همچنین برای درمان قارچ، زگیل، نیش حشرات، تبخال، هموروئید و آرتروز استفاده می شود.
برخی افراد از کافور برای جلوگیری از سرفه، عفونت های تنفسی، افت فشار خون در حالت ایستاده و گاز روده (نفخ) استفاده می کنند. کارشناسان در مورد آن هشدار می دهند، زیرا کافور در صورت مصرف می تواند عوارض جانبی جدی، حتی مرگ داشته باشد.
امروزه از کافور به عنوان نگهدارنده نیترات سلولز و مومیایی ها و همچنین در آتش بازی و پزشکی استفاده می شود.
برخی افراد از کافور به صورت موضعی برای درمان بیماری های تنفسی و درمان علائم بیماری قلبی استفاده می کنند.
تحقیقات اولیه نشان می دهد که استفاده از کافور همراه با روغن کرچک و اکالیپتوس ممکن است به کاهش عوارض ناشی از نیش پشه کمک کند.
مراجعه به سایت: https://exirchemi.com/product/camphor/